viotianet.gr Νέα απο τη Βοιωτία και τη Στερεά Ελλάδα
Άρθρο Κατερίνας Μπατζελή στο Ysterografa.gr
Μετά την πρωτοφανή εξέλιξη της ψηφοφορίας επί του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις, γεννώνται έντονοι προβληματισμοί. Τόσο για το μέλλον του ίδιου του ΠΑΣΟΚ όσο και για το σύνολο του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας. Ένα σύστημα το οποίο μετά από τις αλλεπάλληλες πιέσεις από την τρόικα, αλλά και έχοντας την ευθύνη της υλοποίησης των πολιτικών και των μέτρων του Μνημονίου, συνεχώς «θρυμματίζεται…».
Εκείνο όμως που «σοκάρει» περισσότερο είναι η στάση του ΠΑΣΟΚ που σηκώνει στην πλάτη του το «φορτίο» της συγκυβέρνησης, αλλά και της στάσης του ίδιου του αρχηγού του.
Μέσα σε αυτή την τραγικά δύσκολη περίοδο, όπου όλοι «θυσιάζουμε» νοοτροπίες, αντιλήψεις, πρακτικές, επίπεδο ζωής, είναι αδιανόητο για πολιτικούς με μακροχρόνια παρουσία να χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα πεπαλαιωμένες πολιτικές τακτικισμού. Διασφαλίζοντας έτσι τη δική τους επόμενη μέρα και τις δικές τους πολιτικές συμμαχίες. Ο απλός πολίτης και ο ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και εγώ προσωπικά ως νέα πολιτικός, δεν μπορώ να παρακολουθήσω τις συνεχείς «μεταλλάξεις» και «κυλιόμενες» συμμαχίες.
Ένας αρχηγός με νωπή εντολή τη στιγμή που είναι δύσκολο να πετύχει σύγκλιση απόψεων με τους βουλευτές του, όταν αυτή η σύγκλιση επιτυγχάνεται, ο ίδιος να την αποδυναμώνει και να ανατρέπει τη στοιχειώδη συνοχή που υπάρχει στον «ιστό» του κόμματός του.
Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τίποτα ότι ένας πολιτικός αρχηγός που αναφέρει επανειλημμένως ότι αποτελεί το συνδετικό κρίκο της κοινωνίας με την κυβέρνηση και τον κρίκο της τριτοκομματικής κυβέρνησης, να μην εισέρχεται στην αίθουσα για να ψηφίσει. Δείχνει αδυναμία και δημιουργεί σύγχυση στις «δυνάμεις του στρατεύματός του». Ενώ αποδυναμώνει την εικόνα της διακυβέρνησης της χώρας προς τους ευρωπαίους εταίρους.
Σε μια μάλιστα περίοδο που αρχίζει να «χαράζει» αίσθημα υπευθυνότητας και αξιοπιστίας της Ευρώπης προς τους ίδιους τους πολίτες της. Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, δεν είναι «το μάννα εξ ουρανού» που θα επιλύσει το πολιτικό, θεσμικό και δημοσιονομικό ζήτημα της Ευρώπης. Αυτό πλέον όχι μόνο διαπιστώνεται, αλλά και πολιτικά έχει εμπεδωθεί ότι οι ισχύουσες δομές, τα χρηματοδοτικά όργανα της Ε.Ε δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση της Ευρώπης. Ταυτόχρονα σημαντικές πολιτικές, όπως αυτής της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, του ρόλου της ΕΚΤ, της επιμήκυνσης, είναι ζητήματα τα οποία διαφαίνεται ότι θα επιλυθούν.
Η συνεχιζόμενη σκληρή εθνική διαπραγμάτευση θα πρέπει να είναι προς την κατεύθυνση της μη περαιτέρω επιβάρυνσης των πολιτών. Η Ευρώπη να αναλαμβάνει πλέον τις ευθύνες της.
Είναι δύσκολο έτσι να γίνει κατανοητό το πώς μεσούσης αυτών των σκληρών διαπραγματεύσεων και αλλαγών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για συνολική αλλαγή της αντιμετώπισης της κρίσης, στη χώρα μας να μην μπορούν να εφαρμοστούν οι υποχρεώσεις που όχι μόνο απορρέουν από τις υπάρχουσες συμφωνίες, αλλά και που αλλάζουν το μοντέλο και τους αναχρονιστικούς θεσμούς της χώρας μας.
Όλο το άρθρο στο παρακάτω link
