Γράφει η Οφηλία
Η μαζικότερη διαδήλωση της τελευταίας πενταετίας χτυπήθηκε στο ψαχνό από τις δυνάμεις καταστολής του Χρυσοχοΐδη και του Μητσοτάκη.
Οι χιλιάδες που κατέβηκαν χθες στο δρόμο έδειξαν ότι δεν φοβούνται την κυβέρνηση.
Η προέλευση του ψηφισμένου πλέον αλλά και ήδη καταργούμενου στην πράξη νόμου δεν είναι από το παρελθόν, είναι από το παρόν και κυρίως από το (ανεπιθύμητο) μέλλον του βάρβαρου καπιταλισμού.
Όταν η πολιτική τους στοχεύει στην απώθηση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας στο τέταρτο κόσμο της φτώχειας και της ανέχειας, στις φαβέλες του Παρισιού, του Λονδίνου, της Ρώμης, της Αθήνας, και … Τότε η καταστολή, ο περιορισμός, ο κρατικός αυταρχισμός είναι εσωτερική αντικειμενική τους ανάγκη.
Η ελπίδα ωστόσο αναγεννιέται στις μελωδίες των συλλαλητηρίων των σύγχρονων κολασμένων: «Από την Αθήνα ως το Παρίσι η ελευθερία στη διακήρυξη δεν είναι διαπραγματεύσιμη» είναι το μήνυμα αλληλεγγύης που στέλνει το Εργατικό Κέντρο Βάλ ντε Μάρν Γαλλίας στα συνδικάτα της χώρας μας.