viotianet.gr Νέα απο τη Βοιωτία και τη Στερεά Ελλάδα
Την δημοτική αρχή του Δήμου Λεβαδέων καταγγέλλουν με κοινή ανακοίνωσή τους για την στάση της στο προσφυγικό τρείς παρατάξεις της μειοψηφίας του Δημοτικού συμβουλίου και πιο συγκεκριμένα η Συμμαχία Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης του Άρη Ρούσσαρη, η Ενωτική Πρωτοβουλία του Γιώργου Ζιώγα και η Αξιοκρατία του Θεόδωρου Θεοδώρου
Όπως τονίζουν η Δήμαρχος Λεβαδέων Γιώτα Πούλου «παραπλάνησε σκόπιμα, όπως αποδείχθηκε, όλες τις παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου, αφού επί έξι μήνες σε ερωτήσεις και προτάσεις Δημοτικών Συμβούλων της μειοψηφίας να συζητηθεί ο σχεδιασμός αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης, έτσι ώστε κάτω από συνθήκες ανθρώπινης και αξιοπρεπούς διαβίωσης να υποδεχθούμε συνανθρώπους, πρόσφυγες θύματα πολέμου αν απαιτείτο, διαβεβαίωνε ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα».
Επίσης κάνουν λόγο για «προκλητική συμπεριφορά της απέναντι στην αλήθεια» επειδή στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 13 Ιουλίου 2016 η δήμαρχος δέχθηκε ότι «η περιοχή του πρώην εργοστασίου UNICOT είναι ακατάλληλη για φιλοξενία προσφύγων, αλλά ότι τελικά είναι ενδεδειγμένη η ακριβώς απέναντι ευρισκόμενη έκταση του πρώην εργοστασίου ΚΑΛΑΜΠΟΚΑ (ιδιοκτησίας EUROBANK)».
Υπενθυμίζουν ότι με ψήφους μόνο της δημοτικής πλειοψηφίας έγινε δεκτή η πρόταση της Δημάρχου να εγκατασταθούν 600 πρόσφυγες στον προαναφερόμενο χώρο ενώ «περιχαρής ο κυβερνητικός βουλευτής κ. Νικόλαος Θηβαίος για την «εντυπωσιακή του επιτυχία», πανηγυρικά δήλωσε ότι οι φιλοξενούμενοι πρόσφυγες θα είναι 1.000 και αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη» και καταγγέλλουν ότι «έβαλαν πάνω από την Πόλη και τους Δημότες τα κομματικά τους συμφέροντα, αδιαφορώντας για την ταλαιπωρία και την περιπέτεια που ενορχήστρωσαν σε βάρος των προσφύγων».
Στη συνέχεια προσθέτουν: «Παριστάνοντας ότι μόνο αυτοί έχουν αισθήματα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης και αφήνοντας υπονοούμενα ότι όποιος έχει άλλες απόψεις και προτάσεις είναι ρατσιστής, επανέλαβαν τη γνωστή «καραμέλα» που χρησιμοποιούν όσοι εμπλέκονται με τις περίφημες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, που στην κυριολεξία πολλές απ’ αυτές λυμαίνονται τα κονδύλια που είναι δρομολογημένα για τα θύματα του πολέμου, αφού τα διαχειρίζονται ανεξέλεγκτα».
Υπογραμμίζουν επίσης ότι ο κ. Θηβαίος και η δημοτική αρχή «περηφανεύονται που θα μεταφέρουν σαν πρόβατα ανθρώπους – θύματα εκείνων που γεννούν τους πολέμους για να πωλούν πολεμικό υλικό, όπλα και να εξαθλιώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη, σ’ ένα χώρο που είναι αν όχι χειρότερος από εκείνο που διαβίωναν στην Αθήνα τουλάχιστον ίδιος.
Κι’ όλα αυτά γιατί το απαίτησε η πλουτοκρατία της Αττικής και των αντίστοιχων Δήμων, που αδυνατούσαν να τους φιλοξενήσουν σαν ανθρώπους».
Συνεχίζοντας με τον χώρο που έχει επιλεγεί τον χαρακτηρίζουν «άθλιο», χωρίς υποδομές στοιχειώδους ανθρώπινης φιλοξενίας, σε εγκαταστάσεις ενός πεπαλαιωμένου εργοστασίου του 1970 ενώ τονίζουν πως είναι σε περιοχή που επιτρέπεται «μόνο η λειτουργία βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων χαμηλής και μέσης όχλησης, επαγγελματικά εργαστήρια, πρατήρια υγρών καυσίμων και σε καμία περίπτωση η εγκατάσταση ανθρώπων».
Επισημαίνουν τους κινδύνους που ενέχει το γεγονός, ότι «ο αύλιος χώρος του παλαιωμένου εγκαταλελειμμένου εργοστασίου εφάπτεται της σιδηροδρομικής γραμμής και του σταθμού που εξυπηρετεί τις ανάγκες Λιβαδειάς, Ορχομενού και περιχώρων» ότι «όλοι οι οδικοί κόμβοι επικοινωνίας της πόλης με Αθήνα, Λαμία, Δελφούς, Ορχομενό κλπ είναι σε ακτίνα 100 μέτρων» κατηγορώντας παράλληλα την δημοτική αρχή ότι αδιαφορεί για όλα αυτά.
«Κλείνουν τα μάτια στο γεγονός ότι οι ίδιοι είχαν κάνει σημαία (πριν γίνουν Δήμαρχος και βουλευτής) τα προβλήματα του νοσοκομείου Λιβαδειάς, που το θεωρούσαν υποβαθμισμένο και υποστελεχωμένο και ιδιαίτερα η Δήμαρχος είχε καταφύγει στον κ. Εισαγγελέα Λιβαδειάς με σύσσωμη τη μειοψηφία αμέσως μετά την εκλογή της, γιατί είχε τεθεί σε κίνδυνο η υγεία και η ζωή των δημοτών. Δεν υπολογίζουν τους κινδύνους, που είναι δυνατόν να προκύψουν αν επαναληφθούν από δικαιολογημένη αγανάκτηση, στάση, απεργία, εξέγερση των προσφύγων που αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα» τονίζουν και προσθέτουν: «Αδιαφορούν για τις περιουσίες, τους ιδιοκτήτες, τους επαγγελματίες, τους κατοίκους, τους αγρότες, που καλλιεργούν εκτάσεις σε γειτονικά αγροκτήματα. Αλήθεια, ποια ανάγκη τους υποχρέωσε να μην σταθμίσουν όλα αυτά τα πραγματικά γεγονότα; Ο προκλητικός ισχυρισμός τους ότι θα ενισχυθεί η τοπική αγορά και ότι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας; Ή η μεγαλοψυχία τους κι ο ανθρωπισμός τους;».
Σημειώνουν δε πως «αν πρυτάνευαν αυτά στην ψυχή και τη λογική τους, δεν θα έπρεπε να μεταφέρουν αυτά τα αθώα θύματα που στην πλειοψηφία τους είναι γυναίκες και παιδιά να ζήσουν σε συνθήκες εξαθλίωσης σ’ έναν «γκετοποιημένο» χώρο» και ότι έπρεπε να
σεβασθούν την άποψη σύσσωμης της μειοψηφίας.
Καταλήγοντας τονίζουν πως «αποδείχθηκε ότι η δημοτική πλειοψηφία και ο κυβερνητικός βουλευτής εξυπηρετούν ανάγκες και σκοπιμότητες της κυβέρνησης, αδιαφορώντας για τους πρόσφυγες και τους δημότες του Δήμου» και καταθέτουν 4 προτάσεις:
* Να φιλοξενηθεί μικρότερος αριθμός προσφύγων, ανάλογο του πληθυσμού και των δυνατοτήτων μας.
* Να αξιοποιηθεί το νομικό και οικονομικό καθεστώς φιλοξενίας προσφύγων με τον απόλυτο έλεγχο από το Δήμο Λεβαδέων και άλλους φορείς της πόλης.
* Να εγκατασταθούν οι πρόσφυγες σε ξενοδοχεία της περιοχής ή σε μισθωμένες κατοικίες, αφού η φιλοξενία προσφύγων επιδοτείται με το ποσό των 50 ευρώ ημερησίως ανά άτομο.
* Να υπάρξει σχεδιασμός, μελέτη, οργάνωση και ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας.
