viotianet.gr Νέα απο τη Βοιωτία και τη Στερεά Ελλάδα
Όχι δεν φοβάμαι-κι ας κυλάει το αίμα-δεν θέλω να φοβάμαι. Θέλω να μπορώ να γράφω για τον Φλούδα-να τον σχολιάζω, να τον βρίζω-να με βοηθάει να διώχνω τις τύψεις μου και να κρατήσω το μυαλό μου.
…Δεν μπορώ όμως. Όχι σήμερα. Είμαι λυπημένος, τσαντισμένος-γράφω και κοιτάζω τα δάχτυλά μου, μήπως έχουν αίμα- κλαίω. Δολοφόνοι που σφάζουν είναι-μυαλά χαλασμένα… Κοιτάζω τις εικόνες και κλαίω. Όχι μόνο τις εικόνες με τα πτώματα, αλλά και τις εικόνες με τους φοβισμένους, τρομοκρατημένους ανθρώπους στη Γαλλία και στις άλλες πρωτεύουσες. Αυτούς που κλείστηκαν στα σπίτια τους. Αυτές οι εικόνες με κάνουν να κλαίω…
…Και οι άλλες εικόνες με κάνουν να κλαίω. Αυτές οι εικόνες που μου περιέγραψε ο Φλούδας…
« Δημοσιογράφε πήγα από τον καταυλισμό των προσφύγων και είναι όλοι τρελαμένοι από τον φόβο τους. Κλαίνε από φόβο, γιατί άλλοι έχουν συγγενείς στη Γαλλία κι αλλού. Κλαίνε γιατί φοβούνται ότι κάποιοι θα τους δείχνουν με το δάχτυλο ως υπεύθυνους…»
…Εικόνες που με κάνουν να κλαίω… Δολοφόνοι που θέλουν να με φοβίσουν… Χάθηκε το φως στο Παρίσι… Χάθηκε στα ματωμένα δάκρυα…
