του Λ. Καρύγιαννη
Ακούγοντας τις προεκλογικές διακηρύξεις της ηγεσίας του ΚΚΕ ενόψει των Ευρωεκλογών, μου δημιουργήθηκε έντονα η εντύπωση πως βασικός εχθρός του λαού για το ΚΚΕ δεν είναι η δικομματική κυβέρνηση των Μνημονίων αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σε τίποτα δεν διαφέρει για την ηγεσία του ΚΚΕ από τη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Κι είναι χειρότερος εχθρός από τη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ γιατί η τελευταία είναι στη δύση της, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανοδικό ρεύμα. Ακόμη κι αν τυπικά η ηγεσία του ΚΚΕ θέλει να τηρεί πολιτική «ίσων αποστάσεων» ανάμεσα στους δύο, έχουμε να κάνουμε με μία τραγικά εσφαλμένη αντίληψη που όχι μόνο προκαλεί σύγχυση και διασπά τις γραμμές της
εργατικής τάξης αλλά, ακόμη χειρότερα, ανοίγει τον δρόμο στην προέλαση του φασισμού στην Ελλάδα.
Θεωρώ σημαντικό για τον λόγο αυτό να αναδημοσιευτεί ένα κείμενο του Λ. Καρύγιαννη που υπάρχει στο facebook και δημοσιεύτηκε στο http://www.avantipopolo.gr/, 23-5-2014, το οποίο πραγματεύεται την εγκληματική αυτή πολιτική των ΚΚ με αναφορά στα διδάγματα από τις ήττες του κινήματος στον Μεσοπόλεμο, όπως τα κατέγραψε η μοναδική πολιτική κρίση του Λ. Τρότσκι.
Κ.Κ.
Με αφορμή μερικά δημοσιεύματα σχετικά με: 1) Την «κόκκινη ουδετερότητα» του Κ.Κ.Ε στον Βόλο στην μάχη του εκπρόσωπου του ΣΥΡΙΖΑ με τον γνωστό Μπέο, 2) Την αρνητική απάντηση του υποψηφίου του Κ.Κ.Ε στην Πάτρα στο κάλεσμα του Τσίπρα στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ για στήριξη του στον Β’ γύρο, 3) Την έκκληση του εκπρόσωπου της Χ.Α για στήριξη των ναζιστών στην Ν.Δ σε Πάτρα και Δυτική Ελλάδα, αλλά και σε άλλες πόλεις θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις:
Σε μια τέτοια περίοδο κρίσης που τσακίζονται τα δικαιώματα των εργαζόμενων με ταυτόχρονη άνοδο των Φασιστικών συμμοριών, τα κόμματα που εκπροσωπούν τούς εργαζόμενους θα έπρεπε να έχουν κοινή δράση απέναντι στην κυβέρνηση και στην αντιμετώπιση των φασιστών. Να ακολουθούν δηλαδή την τακτική του ΕΝΙΑΙΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ. Χωρίς να ταυτίζονται, κρατώντας τις διαφωνίες τους. Δεν μπορούν να αφήνουν αναπάντητη την δουλειά των φασιστών στις γειτονιές. Η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. πάσχει από δαλτονισμό [αχρωματοψία]. Δεν μπορεί να διακρίνει ότι είναι διαφορετικός ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ από τον Μπέο, τον φασίστα και τον νεοδημοκράτη. Την ίδια τακτική είχε και το Κ.Κ. Γερμανίας και επέτρεψε στον Χίτλερ, διασπώντας τους εργαζόμενους, να τους τσακίσει. Η ηγεσία του Κ.Κ.Ε λέει ότι δουλεύει στις γειτονιές, δεν το αρνούμαστε. Τα αποτελέσματα όμως δείχνουν να είναι ισχνά. Να σπάσουμε το τείχος της διάσπασης, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στην δράση πριν είναι αργά. Τώρα, όσον άφορα την στήριξη της Χ.Α. στην Ν.Δ., θέλουμε να τονίσουμε ότι το αίμα νερό δεν γίνεται. Η άρχουσα τάξη θέλει αποτελεσματική ”δουλειά” για να έχει κέρδη και οι υπάλληλοι της, από όπου και αν προέρχονται, στο τέλος αλληλοϋποστηρίζονται.
Ας θυμηθούμε τα προφητικά λόγια του ΤΡΟΤΣΚΥ την περίοδο του μεσοπολέμου μιλώντας για την Γαλλία:
«Σ’ όλες τις χώρες σήμερα ενεργούν οι ίδιοι ιστορικοί νόμοι: είναι οι νόμοι της καπιταλιστικής παρακμής. Αν τα μέσα της παραγωγής εξακολουθήσουν να μένουν στα χέρια ολιγάριθμων καπιταλιστών, δεν υπάρχει σωτηρία για την κοινωνία Είναι καταδικασμένη να βαδίζει από κρίση σε κρίση από δυστυχία σε δυστυχία, από το κακό στο χειρότερο. Οι συνέπειες της γεροντικής κατάπτωσης και της παρακμής του καπιταλισμού εκδηλώνονται σης διάφορα; χώρες με διαφορετικές μορφές και με άνισους ρυθμούς. Η ουσία όμως της εξέλιξης είναι παντού η ίδια. Η μπουρζουαζία έχει φέρει την κοινωνία σε ολοκληρωτική χρεοκοπία. Δεν είναι ικανή να εξασφαλίσει στο λαό ούτε ψωμί. ούτε την ειρήνη. Γι’ αυτό ακριβώς δε μπορεί να ανέχεται περισσότερο το δημοκρατικό σύστημα. Είναι αναγκασμένη να συντρίψει τους εργάτες με τη βοήθεια της φυσικής βίας. Μα η δυσαρέσκεια των εργατών και των χωρικών δε μπορεί να πνιχτεί με την αστυνομία μονάχα. Πάρα πολύ συχνά είναι αδύνατο να βάζεις το στρατό να βαδίσει ενάντια στο λαό. γιατί μέσα στο στρατό αρχίζει η αποσύνθεση και στο τέλος πολλοί ατό τους στρατιώτες περνάνε με το μέρος του λαού. Αυτός είναι ο λόγος που το μεγάλο κεφάλαιο αναγκάζεται να δημιουργεί ιδιαίτερες ένοπλες συμμορίες, ειδικά γυμνασμένες ενάντια στους εργάτες, όμοια όπως ορισμένες ράτσες σκυλιών είναι γυμνασμένες για κυνήγι.
Ο ιστορικός ρόλος του φασισμού είναι να τσακίσει την εργατική τάξη, να καταστρέψει τις οργανώσεις της, να πνίξει τις πολιτικές ελευθερίες από τη στιγμή που οι καπιταλιστές αποδεικνύονται πια ανίκανοι να διευθύνουν και να κυριαρχούν με τη βοήθεια της δημοκρατικής μηχανής.
Το ανθρώπινο υλικό του ο φασισμός το βρίσκει ιδιαίτερα στους κόλπους της μικροαστικής τάξης, η οποία τελικά καταστρέφεται από το μεγάλο κεφαλαίο Με τη σημερινή κοινωνική διάρθρωση, δεν υπάρχει σωτηρία γι’ αυτή. Αλλά και εκείνη δεν βλέπει άλλη διέξοδο. Τη δυσαρέσκειά της, την εξέγερση της. την απελπισία της α φασίστες την αποστρέφουν από το μεγάλο κεφάλαιο και την στρέφουν εναντίον των εργατών. Μπορεί κανείς να πει για το φασισμό άτι είναι μια χειρουργική επέμβαση για εξάρθρωση των εγκεφάλων των μικροαστών προς το συμφέρον των χειρότερων εχθρών τους. Έτσι, το μεγάλο κεφάλαιο καταστρέφει πρώτα τις μεσαίες τάξεις, και ύστερα με τη βοήθεια των πληρωμένων πρακτόρων του, των δημαγωγών φασιστών. στρέφει την απελπισμένη μικροαστική τάξη εναντίον του προλεταριάτου. Μόνο με τέτοιες αχρείες μεθόδους μπορεί ακόμα να διατηρηθεί το αστικό καθεστώς».
(Λ. ΤΡΟΤΣΚΥ, Που βαδίζει η Γαλλία)