Να τα πούμε;

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή, κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά, εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός
άγιος και Πνευματικός,
στη γη, στη γη να περπατήσει
και να μας, και να μας καλοκαρδίσει.

Αγιος Βασίλης έρχεται,
κι όλους μας καταδέχεται,
από, από την Καισαρεία,
συ’ σαι αρχό, συ΄σαι αρχόντισσα κυρία.

Βαστά εικόνα και χαρτί
ζαχαροκάρνο, ζυμωτή
χαρτί, χαρτί και καλαμάρι
δες και με-δες και με το παλικάρι.

Το καλαμάρι έγραφε,
τη μοίρα του την έλεγε
και το χαρτί-και το χαρτί ομίλει
Άγιε μου-άγιε μου καλέ Βασίλη.

Σε τούτο σπίτι πού ΄ρθαμε,

πέτρα, πετρά να μη ραγίσει

κι ο νοικοκύρης του σπιτιού,

χρόνια, χρονιά πολλά να ζήσει.

ΚΑΙ   ΤΟΥ   ΧΡΟΝΟΥ!