Σεμινάρια εκπαιδευτικού προγράμματος «Φιλοσοφία για παιδιά»

Ο Μορφωτικός Σύλλογος Λιβαδειάς ανακοινώνει τη διοργάνωση των Βιωματικών Σεμιναρίων του εκπαιδευτικού προγράμματος  «Φιλοσοφία για παιδιά» που γίνονται υπό την αιγίδα των Σχολικών Συμβούλων Π.Ε. ν. Βοιωτίας.    

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ

Αριθμός εκπαιδευτικός: 15 άτομα

Τιμή συμμετοχής: 17 ευρώ

Τόπος διεξαγωγής: Αίθουσα Μορφωτικού Συλλόγου Λεβαδείας (Στέγη Σ. Σταθα)       

                                   Βενιζέλου & Μουσών 2

Ώρες: 17.00΄ – 19.00΄

Τηλέφωνο επικοινωνίας για συμμετοχή: 6945604927

«Η φιλοσοφία για παιδιά είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με σκοπό την εξοικείωσή τους με τη φιλοσοφία αλλά κυρίως με την πρακτική της διδασκαλίας της φιλοσοφίας σε παιδιά.

Τα σεμινάρια του εκπαιδευτικού προγράμματος φιλοσοφία για παιδιά βασίζονται σε δύο άξονες: α) εισαγωγή στη φιλοσοφία και στη φιλοσοφία για παιδιά, β) βιωματικές δραστηριότητες φιλοσοφικού χαρακτήρα και εκπαιδευτικές δράσεις. Στο πρώτο μέρος των σεμιναρίων οι συμμετέχοντες εισάγονται στις βασικές γνωστικές περιοχές της φιλοσοφίας (λογική, ηθική, μεταφυσική, γνωσιολογία) καθώς και στη μεθοδολογία του φιλοσοφείν με τα παιδιά, με σκοπό να διαμορφώσουν οι ίδιοι ένα βασικό θεωρητικό υπόβαθρο. Το δεύτερο μέρος έχει χαρακτήρα βιωματικό, επικεντρώνεται στην πρακτική φιλοσοφία και τον ζωντανό διάλογο και στην εξομοίωση της φιλοσοφικής αναζήτησης μέσα στη σχολική τάξη.

Τα πρώτα προγράμματα φιλοσοφίας για παιδιά σχεδιάστηκαν τη δεκαετία του ’70 και σήμερα διδάσκονται σε χώρες από όλον τον κόσμο ακόμα και στην προσχολική ηλικία. Οι έρευνες ως προς τα αποτελέσματα της πρακτικής αυτής έδειξαν ότι οι μαθητές που παρακολούθησαν φιλοσοφικά εκπαιδευτικά προγράμματα παρουσίασαν βελτιωμένες σχολικές επιδόσεις συνολικά και ειδικότερα θετική επίδραση στις γλωσσικές και μαθηματικές ικανότητες, στην κριτική και δημιουργική σκέψη, στις επικοινωνιακές δεξιότητες και την κοινωνική προσαρμογή, στην ανεκτικότητα και τη δεκτικότητα απέναντι στη διαφορετική άποψη, στην ενδυνάμωση της αυτοεκτίμησης και των κοινωνικών δεσμών.

Ως διεπιστημονικό αντικείμενο, η φιλοσοφία για παιδιά αντλεί τις μεθοδολογικές αρχές της τόσο από την παιδαγωγική όσο και από τη φιλοσοφία. Το φιλοσοφικό υπόβαθρο κατευθύνει την δραστηριότητα αυτή στην πρακτική φιλοσοφία, δηλαδή στην ενεργό φιλοσοφική έρευνα μέσω του διαλόγου. Σε αυτά τα πλαίσια σκοπός του φιλοσοφικού διαλόγου δεν είναι να μάθουν τα παιδιά πρόσωπα και θέσεις από την ιστορία της φιλοσοφίας, αλλά να διερευνήσουν τα ίδια ένα φιλοσοφικό ζήτημα με αφορμή οικείες εμπειρίες (π.χ. το θέμα της φιλίας), διατυπώνοντας και υποστηρίζοντας τις δικές τους θέσεις, ακούγοντας με προσοχή τις διαφωνίες των άλλων, προβάλλοντας πιθανές δικές τους αντιρρήσεις. Η φιλοσοφική αυτή δραστηριότητα βασίζεται στις παιδαγωγικές αρχές των γνωστικών και κοινωνικοπολιτισμικών θεωρίων μάθησης και υιοθετεί ως βασικούς μαθησιακούς άξονες τη συνεργατικότητα και την αλληλεπίδραση, την ενεργητική συμμετοχή και την αυτονομία στην οικοδόμηση της γνώσης, τη μάθηση μέσω της ανακάλυψης και της δραστηριότητας, τη συσχέτιση της εμπειρίας με την κατασκευή και την αναδιαμόρφωση εννοιών και αξιών.

Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά γνωστικά αντικείμενα που διδάσκονται τα παιδιά στο σχολείο, η διδασκαλία της φιλοσοφίας στα παιδιά, επικεντρώνεται στο ερώτημα παρά στην απάντηση. Στη φιλοσοφία η ίδια η αναζήτηση του ερωτήματος ανάγεται σε μέγιστη γνωστική αξία, ενώ οι προτεινόμενες απαντήσεις συνιστούν υποθέσεις εργασίας που τίθενται σε λογική δοκιμασία. Από αυτήν την άποψη, η φιλοσοφία για παιδιά απελευθερώνει τόσο τον εκπαιδευτικό όσο και τον μαθητή από την τυραννία της μίας και βέβαιης λύσης/απάντησης, ενώ παράλληλα απαιτεί ενεργό συμμετοχή, πειθαρχία στη λογική συνέπεια, σεβασμό στις αρχές του δημοκρατικού διαλόγου και αυτοσχεδιαστική ευελιξία. Ο κρίσιμος ρόλος του εκπαιδευτικού στον φιλοσοφικό διάλογο είναι να δημιουργήσει ένα ισχυρό αρχικό ερέθισμα (μέσω της αφήγησης ή του παιχνιδιού), το οποίο θα ενεργοποιήσει την ερευνητική διάθεση των παιδιών και θα τα βοηθήσει να οικειοποιηθούν την αφηρημένη υπό ερώτηση έννοια ως προσωπικό τους αίτημα. Στη συνέχεια, ο δάσκαλος φροντίζει για την ομαλή διεξαγωγή του διαλόγου, παρεμβαίνοντας μόνο για να προωθήσει τον προβληματισμό ανανεώνοντας τα ερωτήματα ή για να επαναφέρει τις αρχές του διαλόγου όταν αυτές παραβιάζονται. Σε αυτόν τον σωκρατικού τύπου διάλογο ο δάσκαλος καλείται να λειτουργήσει “μαιευτικά”, γνωρίζοντας ότι σε αυτή τη διαδικασία τόσο ο ίδιος όσο και οι μαθητές του έχουν εξίσου δικαίωμα συμμετοχής στο απορείν».

Η Υπεύθυνη των Βιωματικών Σεμιναρίων

                                                                                          Δρ. Άννα Ντιντή 

Σύντομο βιογραφικό: Η Άννα Ντιντή σπούδασε Φιλολογία στο Παν. Ιωαννίνων, Φιλοσοφία της Επιστήμης στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και Αρχαία Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Ουτρέχτης. Εργάζεται ως ερευνήτρια στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. 

Εκ μέρους του Μορφωτικού Συλλόγου